Sandomierz: 43 rocznica śmierci plutonowego Władysława Barana.
Dziś przypada 43 rocznica śmierci Władysława Barana – sandomierzanina, obrońcy Westerplatte 1939 roku.
Postać plutonowego Barana uczczono pomnikiem. Pomysłodawcą jego budowy był Stefan Sendrowicz:
W inicjatywę budowy pomnika włączył się także Józef Kołodziej:
Pomysł postawienia pomnika Władysławowi Baranowi spodobał się Maciejowi Skorupie, który także włączył się w działania grupy inicjatywnej:
W skład grupy inicjatywnej budowy pomnika wszedł także Robert Kurosz. Wsparciem służyło też Starostwo Powiatowe. Pomnik postawiono obok budynku starostwa przy ulicy Mickiewicza.
Autorem pomnika, którego uroczystego odsłonięcia dokonano rok temu, jest nieżyjący już sandomierski rzeźbiarz Mariusz Pęgielski.
Władysław Baran czynną służbę rozpoczął w 2 Pułku Piechoty Legionów w Pińczowie.W 1928 ukończył szkołę podoficerską w stopniu kaprala. Po roku awansował na plutonowego i pozostał w służbie wojskowej jako podoficer zawodowy. W 1931 został przeniesiony do Sandomierza, skąd w marcu 1939 skierowano go – w stopniu plutonowego zawodowego – do Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. Służbę w WST pełnił od 31 marca. W czasie jej obrony był dowódcą karabinów maszynowych placówki „Prom”. Po zbombardowaniu wartowni nr 5 bronił placówek „Tor kolejowy”, „Fort”, a następnie wartowni nr 3. Po kapitulacji Westerplatte przebywał w niewoli niemieckiej. Po ucieczce z niewoli w 1943 powrócił do domu, a następnie przystąpił do oddziału partyzanckiego Armii Krajowej, przyjmując pseudonim „Uparty”. W listopadzie 1944 został aresztowany i wywieziony do ZSRR, gdzie był więźniem łagrów: Borowicze, Świerdłowsk i Szybałtowo. Do Polski powrócił w listopadzie 1947 roku. Miał status inwalidy wojennego. Zmarł 30 sierpnia 1976.
Rozmowa z członkami grupy inicjatywnej budowy pomnika Władysława Barana na antenie Radia Leliwa w sobotę po godzinie 11.00.
(Joanna Sarwa)
Fot. www.przygodaznatura.com
