Tarnobrzeg. O prozie Czesława Schabowskiego.
O twórczości Czesława Schabowskiego w 111 rocznicę jego urodzin rozmawiano w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Tarnobrzegu.
W programie wydarzenia znalazły się prelekcje dotyczące rodziny Schabowskich, sylwetki Czesława Schabowskiego oraz jego pisarstwa. Mówili Jordan Gonciarz, Maria Pałkus, Maria Pietrow, Bogusław Szwedo, który jednocześnie poprowadził spotkanie oraz inicjator wydarzenia, Marek Zdyrski.
Czesław Schabowski był prozaikiem, samoukiem, synem tarnobrzeskiego murarza. Uczęszczał do Szkoły Powszechnej, później porzucił dom i podjął się prac dorywczych. W czasie II wojny światowej pracował w Druskiennikach, Magnitogorsku i Kirowobadzie. Po wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej przez Lublin i Kraków zbiegł do Czechosłowacji.
Aresztowany przez gestapo w Pradze, w latach 1941-1945 przebywał w Sudetach, pracując przymusowo na rzecz III Rzeszy. Po zakończeniu wojny nie wrócił już do Tarnobrzega. Mieszkał w Łodzi i Jeleniej Górze, a od 1956 roku aż do śmierci w Szczecinie. Zadebiutował w 1945 roku opowiadaniem ‚Pierwsza spowiedź’.
Ostatni okres twórczości pisarza to wspomnienia z lat spędzonych w rodzinnym mieście. W 1972 roku wydana została powieść ‚Nie ma ulicy Zielonej’, w 1981 ‚Zbój lasowski’. Natomiast ‚Mój przyjaciel goj’ wydany został w 1990 roku już po śmierci autora.
