Tarnobrzeg. Rocznica stanu wojennego
W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku, władzę w kraju przejęła Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego z generałem Wojciechem Jaruzelskim na czele.
Władze wysłały do działań na terytorium całego kraju około 70 tysięcy żołnierzy Wojska Polskiego i 30 tysięcy funkcjonariuszy MSW. Towarzyszyły im eskadry helikopterów i samoloty transportowe.
Wiele tysięcy ludzi zostało internowanych, działacze ‚Solidarności’ i opozycji. Do więzienia trafił też Stanisław Żwiruk, w latach 1990 – 98 prezydent Tarnobrzega. Od września 1980 przedstawiciel NSZZ ‚Solidarność’. Członek władz regionalnych związku oraz redaktor pisma ‚Solidarność Tarnobrzeska’. W zamknięciu przebywał kwartał. Jego zdaniem stan wojenny był pacyfikacją dążeń Polaków do samodzielności.
Wśród internowanych był także Konrad Rokoszewski, wówczas pełniący funkcje przewodniczącego komisji zakładowej ‚Solidarności’ przy Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Handlu Wewnętrznego w Tarnobrzegu. Mąż, ojciec dwójki małych dzieci, w więzieniu spędził pięć miesięcy.
Celem wprowadzenia stanu wojennego była likwidacja protestów społecznych, a także wstrzymanie procesów demokratycznych, zainicjowanych w sierpniu 1980 roku. Miały bowiem zagrażać trwałości systemu komunistycznego oraz utrzymaniu władzy przez Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą.
Władze uzasadniały wprowadzenie stanu wojennego zagrożeniem struktur państwowych.
Stan wojenny trwał do 22 lipca 1983 roku. W tym czasie straciło życie ponad sto osób, internowanych zostało ponad 10 tysięcy w blisko 50 ośrodkach w całym kraju. Tysiące ludzi było represjonowanych i wyrzuconych z pracy za udział w protestach, popieranie podziemnej ‚Solidarności’ czy przynależność do związku.
